Ewa Bąkowska

Ewo,

poznałyśmy się 21 lat temu, w parku, podczas pierwszego spaceru naszych dzieci. Potem już regularnie spotykałyśmy się na tych spacerach, czasem przez przypadek na ulicy, bo przecież mieszkałysmy obok siebie, nasze dzieci chodziły do tej samej szkoły, razem jeździły na obozy harcerskie i przy tych wyjazdach też się spotykałyśmy. Często były to krótkie i przelotne spotkania, ale nigdy ich nie zapomnę i bardzo będzie mi ich brakowało. Byłaś wspaniałą, ciepłą i bardzo skromną osobą, z którą mogłam o wszystkim porozmawiać.
Ogromnie współczuję Twoim Bliskim. Trzymajcie się! Przecież kiedyś się wszyscy spotkamy ponownie i tą nadzieją musicie teraz żyć.

Bardzo będzie mi brakowało efektów pracy Pani Ewy Bąkowskiej widocznych na stronie Biblioteki Jagiellonńskiej. Żegnam Panią z poczuciem ogromnej straty.

Żegnaj, Ewo!

przeleciał ptak przepływa obłok
upada liść kiełkuje ślaz
i cisza jest na wysokościach
i dymi mgłą smoleński las

Oddajemy dziś hołd naszej koleżance bibliotekarce, a Jej rodzinie i najbliższym składamy wyrazy najgłębszego współczucia. Pani Ewo, spoczywaj w pokoju!

Pracownicy Wydziałowej Biblioteki Prawniczej UJ

Ewuniu,
poznałam Cię opracowując "Bibliografię miasta Tarnowa". Wielokrotnie korzystałam z Twojej nieocenionej pomocy. Obiecałaś, że przyjedziesz do Tarnowa i wtedy pokażę Ci najciekawsze zakątki mojego miasta. Niestety nie spotkam Cię już w gościnnym Oddziale Informacji Naukowej BJ i nie poprowadzę tarnowskimi ulicami. Cierpię bardzo, łączę się w bólu z Twoimi Bliskimi Ewo.