Ewa Bąkowska

Chodziliśmy do tego samego IX Liceum, a potem spotykaliśmy się u wspólnych znajomych. Nie tak dawno odwiedzałem ją też w Bibliotece. Szkoda, że w przyszłym roku nie spotkamy się znowu w jakiejś knajpce na Kazimierzu lub u Agnieszki w Zasani. Żegnaj Ewo. Będzie nam Ciebie brakowało.

Ewo,
byłyśmy razem w Szczepie "Wichry". Później nasze drogi rozeszły się. Kraków jest małym miastem i dzięki temu od czasu do czasu przypadkowo spotykałyśmy się na ulicy, w autobusie... Pomimo upływu czasu zawsze znajdywałyśmy czas i tematy do rozmów. Nie mogę uwierzyć, że już tutaj nigdy się nie spotkamy. Tych spotkań z Tobą będzie mi teraz bardzo brakowało.....
"Przy innym ogniu w inną noc,
do zobaczenia znów..."

Z wyrazam głębokiego smutku

„Nie bój się i nie lękaj się, bo Pan, Bóg Twój będzie z Tobą wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz.” Joz.1,w.9
Bibliotekarze Uniwersytetu Warszawskiego łączą się w bólu z Najbliższymi śp. Ewy Bąkowskiej, kustosza Biblioteki Jagiellońskiej. Cześć Jej pamięci!

Znałam Panią Ewę z kontaktów służbowych. Pracuję w Bibliotece Narodowej i często pisałyśmy do siebie m@ile ustalające różne dane książek wydanych w latach 1901-1939. Jej odpowiedzi zawsze były bardzo rzetelne ale też z nutą sympatii dla koleżanki po fachu.
Wyrazy współczucia dla rodziny.