Spis treści
Uwaga: ta strona dostępna jest również po łacinie.



OBROTÓW KSIĘGA PIERWSZA
OBROTÓW KSIĘGA DRUGA
OBROTÓW KSIĘGA TRZECIA
OBROTÓW KSIĘGA CZWARTA
OBROTÓW KSIĘGA PIĄTA
OBROTÓW KSIĘGA SZÓSTA

 
OBROTÓW KSIĘGA PIERWSZA1r
Rozdz. I: Świat jest kulisty 1v
Rozdz. II: Ziemia jest również kulista 2r
Rozdz. III: Jak Ziemia wraz z wodą tworzy jedną kulę 2r
Rozdz. IV: Ruch ciał niebieskich jest jednostajny i kolisty nieustanny lub z ruchów kolistych złożony 3r
Rozdz. V: Czy Ziemi przysługuje ruch kolisty i gdzie jest jej miejsce? 3v
Rozdz. VI: Ogrom nieba w stosunku do wielkości Ziemi 4v
Rozdz. VII: Dlaczego starożytni sądzili, że Ziemia spoczywa bez ruchu w środku wszechświata jakby jego punkt centralny? 5v
Rozdz. VIII: Odparcie przytoczonych dowodów i ich niewystarczalność 6r
Rozdz. IX: Czy można Ziemi przypisać większą ilość ruchów i ośrodku wszechświata 7v
Rozdz. X: Porządek sfer niebieskich 8r
Rozdz. XI: Uzasadnienie trojakiego ruchu Ziemi 10r
Rozdz. XII: O cięciwach w kole 13r
Tablica cięciw w kole 15v
Rozdz. XIII: O bokach i kątach trójkątów płaskich prostolinijnych 19v
Rozdz. XIV: O trójkątach sferycznych 20v
 
OBROTÓW KSIĘGA DRUGA26v
Rozdz. I: Koła i ich nazwy 26v
Rozdz. II: Nachylenie zodiaku, rozstęp zwrotników i sposób ich wyznaczania 27r
Rozdz. III: Łuki i kąty przecinających się z sobą kół - równika, zodiaku i południka, z których pochodzi deklinacja i rektascenzja, oraz ich obliczanie 27v
Tablica deklinacji 29r
Tablica rektascenzji 29v
Tablica kątów południkowych 30r
Rozdz. IV: Sposób obliczania deklinacji i rektascenzji dla dowolnej gwiazdy, położonej poza kołem, które przebiega środkiem znaków zwierzyńcowych, gdy znana jest jej szerokość i długość, oraz sposób obliczania stopnia zodiaku, wraz z którym gwiazda kulminuje 31r
Rozdz. V: Przecięcia horyzontu 31r
Rozdz. VI: Różne rodzaje cieni południowych 31v
Rozdz. VII: W jaki sposób najdłuższy dzień, rozpiętość wschodu i nachylenie sfery wzajemnie się określają, oraz o wszystkich innych nierównościach dni 32v
Różnice wznoszeń dla sfery ukośnej 34r
Rozdz. VIII: Godziny oraz części dnia i nocy 36v
Rozdz. IX: Wznoszenie ukośne punktów zodiaku oraz sposób wyznaczania stopnia kulminującego dla dowolnego stopnia wschodzącego 36v
Rozdz. X: Kąt przecięcia zodiaku z horyzontem 37r
Tablica wznoszeń znaków zwierzyńcowych w obrocie sfery prostej 38r
Tablica wznoszeń na sferze ukośnej 39r
Tablica kątów, które zodiak tworzy z horyzontem 40r
Rozdz. XI: Praktyczne zastosowanie tych tablic 40v
Rozdz. XII: Kąty i łuki kół, które przechodząc przez bieguny horyzontu przecinają się z tymże kołem znaków zwierzyńcowych 40v
Rozdz. XIII: Wschód i zachód gwiazd 41r
Rozdz. XIV: Określenie położenia gwiazd i opis katalogu gwiazd stałych 42r; 46v
Katalogowy opis konstelacji i gwiazd, począwszy od tych, które się znajdują na półkuli północnej 52r
Opis konstelacji i gwiazd znajdujących się pośrodku, czyli przy zodiaku
Opis konstelacji i gwiazd znajdujących się na półkuli południowej
 
OBROTÓW KSIĘGA TRZECIA71r
Rozdz. I: Antycypacja równonocy i przesileń 71r
Rozdz. II: Historia obserwacji potwierdzających nierówność precesji równonocy i przesileń 71v
Rozdz. III: Założenia wyjaśniające zmienność równonocy oraz wzajemnego nachylenia zodiaku i równika 73r
Rozdz. IV: W jaki sposób ruch wahadłowy, czyli ruch libracji powstaje z ruchów kołowych 74v
Rozdz. V: Przeprowadzenie dowodu nierówności antycypacji równonocy i nachylenia 75v
Rozdz. VI: Równomierne ruchy precesji równonocy oraz nachylenia zodiaku 78r
Ruch średni precesji równonocy dla lat i sześćdziesiątek lat 80r
Ruch średni precesji równonocy dla dni i sześćdziesiątek dni 80v
Ruch anomalii równonocy dla lat i sześćdziesiątek lat 81r
Ruch anomalii równonocy dla dni i sześćdziesiątek dni 81v
Rozdz. VII: Wielkość maksymalnej różnicy między równomierną a widomą precesją równonocy 82r
Rozdz. VIII: Poszczególne różnice tych ruchów i ich tabelaryczny układ 83r
Tabela prostaferez równika i nachylenia zodiaku 84r
Rozdz. IX: Sprawdzenie i skorygowanie podanych wiadomości o precesji równonocy 84v
Rozdz. X: Wielkość maksymalnej różnicy między przecięciami równika i zodiaku 76r
Rozdz. XI: Oznaczanie miejsc ruchów równomiernych równonocy i anomalii 85r
Rozdz. XII: Obliczanie precesji równonocy wiosennej i nachylenia 86r
Rozdz. XIII: Wielkość i zróżnicowanie roku słonecznego 87r
Rozdz. XIV: Równomierne i średnie ruchy obrotów środka Ziemi 89v
Tablica równego niezłożonego ruchu Slońca dla lat i sześćdziesiątek lat 90r
Tablica równego niezłożonego ruchu Slońca dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 90v
Tablica równego złożonego ruchu Slońca dla lat i sześćdziesiątek lat 93r
Tablica równego złożonego ruchu Slońca dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 93v
Tablica równego ruchu anomalii Slońca dla lat i sześćdziesiątek lat 91r
Tablica ruchu anomalii Slońca dla dni i sześćdziesiątek dni 91v
Rozdz. XV: Rozważania wstępne do wyjaśnienia nierówności widomego ruchu słonecznego 94v
Rozdz. XVI: Widoma nierównomierność Słońca 96v
Rozdz. XVII: Wyjaśnienie pierwszej, czyli rocznej, nierówności słonecznej wraz z jej poszczególnymi różnicami 98r
Rozdz. XVIII: Sprawdzanie równego ruchu w długości 98r
Rozdz. XIX: Ustalanie położeń i pierwiastków dla równego ruchu Słońca 99r
Rozdz. XX: Druga, czyli podwójna, różnica, zachodząca u Słońca na skutek zmiany absyd 99v
Rozdz. XXI: Wielkość drugiej różnicy w nierówności słonecznej 101r
Rozdz. XXII: Sposób określania równego ruchu apogeum słonecznego wraz z ruchem zmiennym 102r
Rozdz. XXIII: Poprawianie anomalii Słońca i ustalanie jej miejsc pierwiastkowych 102r
Rozdz. XXIV: Tabelaryczny wykaz różnic między ruchem równym i widomym 102v
Tablica prostaferez 103r
Dokończenie tablicy prostaferez 103v
Rozdz. XXV: Obliczanie widomego ruchu słonecznego 104r
Rozdz. XXVI: Doba, czyli zmienność dnia naturalnego 104v
 
OBROTÓW KSIĘGA CZWARTA106v
Rozdz. I: Hipotezy o kołach księżycowych w wyobrażeniu starożytnych 106v
Rozdz. II: Słabość powyższych założeń 107v
Rozdz. III: Inny pogląd na ruch Księżyca 108v
Rozdz. IV: Obroty Księżyca i poszczególne jego ruchy 109v
Ruch Księżyca dla lat i sześćdziesiątek lat 111r
Ruch Księżyca dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 111v
Ruch anomalii księżycowej dla lat i sześćdziesiątek lat 112r
Ruch anomalii księżycowej dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 112v
Ruch szerokości Księżyca dla lat i sześćdziesiątek lat 113r
Ruch szerokości Księżyca dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 113v
Rozdz. V: Wyjaśnienie pierwszej nierówności Księżyca, zachodzącej w czasie nowiu i pełni 114r
Rozdz. VI: Potwierdzenie poprzednich wywodów o rówbych ruchach długości i anomalii Księżyca 117v
Rozdz. VII: Miejsca pierwiastkowe długości i anomalii księżycowej 118r
Rozdz. VIII: Druga różnica Księżyca i stosunek pierwszego epicykla do drugiego 118v
Rozdz. IX: Ostatnia różnica, z jaką Księżyc zdaje się poruszać nierównomiernie od najwyższej absydy epicykla 119r
Rozdz. X: Sposób określania widomego ruchu Księżyca z danych ruchów równomiernych 119v
Rozdz. XI: Tabelaryczny wykaz prostaferez, czyli wyrównań księżycowych 121r
Tablica prostaferez księżycowych 121v
Rozdz. XII: Obliczanie biegu księżycowego 122v
Rozdz. XIII: Sposób badania i wyznaczania ruchu szerokości księżycowej 123r
Rozdz. XIV: Miejsca anomalii szerokości Księżyca 124r
Rozdz. XV: Budowa przyrządu paralaktycznego 125v
Rozdz. XVI: Sposób określania paralaks Księżyca 126r
Rozdz. XVII: Określanie odległości Księżyca od Ziemi i jej stosunku w częściach , jakich promień Ziemi zawiera jedną 127v
Rozdz. XVIII: Średnica Księżyca i cienia ziemskiego w miejscu przejścia Księżyca 128v
Rozdz. XIX: Sposób równoczesnego wyznaczania odległości Słońca i Księżyca od Ziemi, ich średnic i cienia w miejscu przejścia Księżyca oraz osi cienia 129r
Rozdz. XX: Wielkość powyższych trzech ciał niebieskich: Słońca, Księżyca i Ziemi, oraz porównanie ich ze sobą 130v
Rozdz. XXI: Widoma średnica Słońca i jego paralaksy 130v
Rozdz. XXII: Nierówność widomej średnicy Księżyca oraz jego paralaksy 131r
Rozdz. XXIII: Zasada zmienności cienia ziemskiego 131v
Rozdz. XXIV: Tabelaryczny wykaz poszczególnych paralaks Słońca i Księżyca na kole przechodzącym przez bieguny horyzontu 132r
Tablica paralaks Słońca i Księżyca 134r
Tablica promieni Słońca, Księżyca i cienia 134v
Rozdz. XXV: Obliczanie paralaksy Słońca i Księżyca 135r
Rozdz. XXVI: Sposób rozpoznawania paralaks długości i szerokości 135v
Rozdz. XXVII: Potwierdzenie wywodów o paralaksach Księżyca 137r
Rozdz. XXVIII: Średnie koniunkcje i opozycje Słońca i Księżyca 137v
Tablica koniunkcji i opozycji Słońca i Księżyca 138r
Rozdz. XXIX: Badanie prawdziwych koniunkcji i opozycji Słońca i Księżyca 138v
Rozdz. XXX: Sposób odróżniania zaćmieniowych koniunkcji i opozycji Słońca i Księżyca od innych 139v
Rozdz. XXXI: Wielkość zaćmienia Słońca i Księżyca 140r
Rozdz. XXXII: Określanie przewidywanego czasu trwania zaćmienia 140r
 
OBROTÓW KSIĘGA PIĄTA142r
Rozdz. I: Ich obroty i średnie ruchy 142v
Ruch komutacji Saturna dla lat i sześćdziesiątek lat 144r
Ruch komutacji Saturna dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 144v
Ruch komutacji Jowisza dla lat i sześćdziesiątek lat 145r
Ruch komutacji Jowisza dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 145v
Ruch komutacji Marsa dla lat i sześćdziesiątek lat 146r
Ruch komutacji Marsa dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 146v
Ruch komutacji Wenus dla lat i sześćdziesiątek lat 147r
Ruch komutacji Wenus dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 147v
Ruch komutacji Merkurego dla lat i sześćdziesiątek lat 148r
Ruch komutacji Merkurego dla dni, sześćdziesiątek dni i części dnia 148v
Rozdz. II: Opis równego i widomego ruchu tych ciał niebieskich według poglądu starożytnych 149r
Rozdz. III: Ogólne wyjaśnienie widomej nierówności wpływem ruchu Ziemi 149v
Rozdz. IV: Przyczyny ukazywania się własnych ruchów planet jako nierównych 150v
Rozdz. V: Opisy ruchu Saturna 152r
Rozdz. VI: Trzy inne później zaobserwowane opozycje Saturna 154r
Rozdz. VII: Sprawdzanie ruchu Saturna 156v
Rozdz. VIII: Wyznaczenie pierwiastkowych miejsc Saturna 157r
Rozdz. IX: Paralaksy Saturna pochodzące od rocznej orbity Ziemi i wielkość jego odległości 157v
Rozdz. X: Opisy ruchu Jowisza 158v
Rozdz. XI: Trzy inne później zaobserwowane opozycje Jowisza 160r
Rozdz. XII: Potwierdzenie równego ruchu Jowisza 162v
Rozdz. XIII: Wyznaczenie miejsc pierwiastkowych ruchu Jowisza 163r
Rozdz. XIV: Określanie paralaks Jowisza i jego wysokości w stosunku do orbity obrotu ziemskiego 163r
Rozdz. XV: Gwiazda Marsa 164r
Rozdz. XVI: Trzy inne ostatnio zaobserwowane opozycje nocne gwiazdy Marsa 166r
Rozdz. XVII: Potwierdzenie ruchu Marsa 167v
Rozdz. XVIII: Ustalenie pierwiastkowych miejsc Marsa 168r
Rozdz. XIX: Wielkość orbity Marsa w częściach, z jakich jedna stanowi roczną orbitę Ziemi 168r
Rozdz. XX: Gwiazda Wenus 169v
Rozdz. XXI: Stosunek średnic orbity Ziemi i Wenus 170v
Rozdz. XXII: Dwoisty ruch Wenus 171r
Rozdz. XXIII: Sprawdzenie ruchu Wenus 172r
Rozdz. XXIV: Miejsca pierwiastkowe anomalii Wenus 175r
Rozdz. XXV: Merkury 175v
Rozdz. XXVI: Miejsce najwyższej i najniższej absydy Merkurego 176v
Rozdz. XXVII: Wielkość mimośrodu Merkurego i stosunek proporcjonalny jego kół 177r
Rozdz. XXVIII: Przyczyny pojawiania się przy boku sześciokąta większych odchyleń Merkurego od występujących w perigeum 178v
Rozdz. XXIX: Sprawdzenie średniego ruchu Merkurego 179v
Rozdz. XXX: Nowsze obserwacje ruchów Merkurego 180v-182r
Rozdz. XXXI: Ustalenie miejsc pierwiastkowych ruchu Merkurego 195v
Rozdz. XXXII: Pewna inna zasada przysuwania się i cofania 196r
Rozdz. XXXIII: Tablice prostaferez pięciu gwiazd błędnych 197r
Tablica prostaferez Saturna 182v
Tablica prostaferez Jowisza 183v
Tablica prostaferez Marsa 184v
Tablica prostaferez Wenus 185v
Tablica prostaferez Merkurego 186v
Rozdz. XXXIV: Sposób obliczania miejsc tych pięciu gwiazd w długości 187v
Rozdz. XXXV: Postoje i cofania się pięciu gwiazd błędnych 197v
Rozdz. XXXVI: Sposób określania czasów, miejsc i łuków ruchów wstecznych 199r
 
OBROTÓW KSIĘGA SZÓSTA188v
Rozdz. I: Ogólne przedstawienie odchylenia pięciu planet w szerokości 188v
Rozdz. II: Hipotezy o kołach, po których te gwiazdy poruszają się w szerokości 190r
Rozdz. III: Wielkość nachylenia orbit Saturna, Jowisza i Marsa 192v
Rozdz. IV: Przedstawienie wszelkich innych, dowolnych w ogóle, szerokości tych trzech gwiazd 193v
Rozdz. V: Szerokości Wenus i Merkurego 203r
Rozdz. VI: Drugie przesunięcie się w szerokości Wenus i Merkurego odpowiednio do pochyłości ich orbit w apogeum i perigeum 204r
Rozdz. VII: Rodzaje kątów oblikwacji obu gwiazd, Wenus i Merkurego 205r
Rozdz. VIII: Trzeci rodzaj szerokości Wenus i Merkurego, nazywany dewiacją 207v
Szerokości Saturna, Jowisza i Marsa 210r
Szerokości Wenus i Merkurego 211r
Rozdz. IX: Obliczanie szerokości pięciu gwiazd błędnych 212r



Główna strona poświęcona De revolutionibus